محمود آموزگار از تصمیم جدید وزارت ارشاد برای ممنوعیت صدور مجوز ناشر مولف‌ها حمایت کرد و گفت: اتحادیه می‌تواند در بُعد نظارتی روی مجوزهای صادره نشر به ارشاد کمک کند.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا، محمود آموزگار رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران ضمن حمایت از تصمیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ممنوعیت صدور مجوز نشر برای ناشر مولف‌ها گفت: کار نشر را باید ناشر انجام دهد و کار تالیف را مولف. اینکه ما این دو پیشه را با هم جمع کنیم، یک مورد استثنایی است. در گذشته اینگونه بود که هرگاه مولفی برای کتابش ناشر پیدا نمی‌کرد، در موارد استثنا می‌توانست مجوز نشر را گرفته و خود کتاب را منتشر کند.
وی ادامه داد: اما ظاهراً نکته‌ای که به نظرمی‌رسد که توجه اداره کتاب را جلب کرده این است که تعداد این قبیل مجوزها زیاد شده و به مرور از حالت استثنا خارج و تبدیل به قاعده شده است. یک فرد به عنوان ناشر مولف مدام کتاب منتشر کرده است و این خلاف نگاهی بوده که این امکان را فراهم کرده که در موراد استثنا بتواند مولف خود کتابش را منتشر کند.
آموزگار در خصوص اینکه حجم این ناشر مولف‌ها در نشر چه بوده است و چه اندازه به قاچاق کتاب مرتبط بوده است، گفت: پاسخ به این موارد البته نیاز به بررسی دارد و قاعدتاً نمی‌توان در یک اظهارنظر کلی درباره آن سخن گفت، اما وقتی مولف و ناشر یک فرد باشد، قاعدتاً این نظارت کاهش پیدا میکند، ناشر به هر حال موظف است که یک بررسی اجمالی از اثر داشته باشد و در قراردادش این مورد را ذکر کند که اگر اثر متعلق به دیگری باشد و مولف از آن بصورت غیرمجاز استفاده کرده باشد، چه مسئولیتی متوجه مولف می‌شود و مواردی از این دست. حال اینکه در قرارداد ناشر مولف این موارد وجود ندارد.
به گزارش چاپ و نشر به نقل از ایرنا، مخاطب این یادداشت، بی‌شک تمامی مردم کشورم و کسانی هستند که دغدغه فرهنگ و نشر کتاب دارند؛ همچنین مدیران ارشد وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت امور فرهنگی آن و نیز کارگروه ساماندهی کاغذ، به‌ویژه جناب آقایان حسین انتظامی، همایون امیرزاده، مهدی اسماعیلی راد، محمود آموزگار و البته محسن جوادی و سیدعباس صالحی.
چرا این اسم‌ها؟ چون می‌دانم که این افراد، به گواه شناختی که داریم و حتی برخی اظهارنظرهایشان در این روزها که گاهی رسانه‌ای هم شده، خودشان اذعان دارند که باز بردن کشور به شرایط دهه‌های گذشته و تولی‌گری دولتی هرچند با مشارکت بخش‌هایی غیردولتی در اموری بدیهی ازجمله توزیع یک قلم جنس مثل کاغذ، سیاست نادرست و مسئله‌سازی است، اما چون احساس وظیفه می‌کنند که کاری باید کرد، دست به کاری می‌خواهند بزنند که همه باور دارند وادی درستی نیست.
سخن آخر را بخواهم در همین ابتدای متن بگویم، این است که به‌جد و به استناد تمامی تجربه‌های عینی، مبانی علمی و اصول منطقی، معتقدم ساز و کار جدیدی که برای تخصیص کاغذ به ناشران – به‌عنوان یکی از اقدام‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیرو مصوبه‌ی کارگروه ساماندهی کاغذ – اعلام شده، چیزی نیست جز خطای آزموده را آزمودن. البته وقتی به تکرار این خطا برسیم، دیگر یک خطای طبیعی نخواهد بود و ما را به مرزهای مفهوم‌های ناگواری می‌تواند برساند.
پیشاپیش بگویم که به‌عنوان یک ناشر، در نشر خودمان همین الان 23 کتاب در مرحله انتشار داریم و با وجودی که احتمالاً از سفره‌ای که قرار است پهن شود، به‌اندازه 30-20 کتاب تا پایان سال می‌توانیم منتفع شویم، شخصاً با پهن شدن این سفره به‌شدت مخالفم. از همکارانم در نشرمان هم عذرخواهی می‌کنم که چون وظیفه ملی، فرهنگی و غیره خودم می‌دانم که با آن چیزی که معتقدم تقریباً همه ما هم می‌دانیم 'غلط اندر غلط' است، مخالفت کنم، نمی‌توانم ساکت باشم و سهم خودم را ادا نکنم.
علت این اعتقاد و مخالفت چیست؟
یکی تجربه تمام سالیانی است که پشت سر گذاشتیم و انواع و اقسام مدل‌های حمایتی که آزمودیم، از چند سال پیش هم به ترمیم و اصلاح برخی از آن مدل‌های غلط برآمدیم. آیا به این نتیجه نرسیدیم که حاصل آن سیاست‌های حمایتی، چیزی نشد جز ناهنجاری‌هایی در شکل و محتوای «فرهنگ» که امروز گریبانمان را جوری گرفته است که انگار به خفه کردن ما همت گماشته است؟ مگر نه اینکه بخشی از ناشران بزرگی که حال، خودشان در فضای فرهنگی کشور، به اخلال‌گران رفتاری و کرداری تبدیل شده‌اند، درنتیجه همان سیاست‌های نادرست سال‌های گذشته بود که سرمایه اولیه لازم را به دست آوردند تا بعد به‌عنوان مولتی میلیاردرهای صنعت نشر، خود به «مسئله» تبدیل شوند.
اگر آن سیاست‌های سال‌های گذشته درست بوده، چرا با صدای رسا اعلام نمی‌کنیم همه آن سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها و حرف‌هایی که در چند ساله گذشته نزدیک، درباره ضرورت برداشته شدن چتر نظارت و دخالت دولتی از سر فرهنگ زدیم، اشتباه بوده و نگاه خود را از اساس اصلاح نمی‌کنیم؟ اگر این‌طور نبوده و اعتقاد نداریم که حرف‌های اخیرمان اشتباه بوده و اعتقاد نداریم که سیاست‌های پیشین درست بوده، چرا می‌خواهیم مدیرانی لقب بگیریم که در دوره صدارتمان، همه آنچه سال‌ها برای اصلاحش زحمت کشیده بود، در یک بازگشت به عقبِ درنهایت غیرقابل‌دفاع، به باد رفت!؟
همین روزها تصمیم داشتم یک یادداشت خطاب به وزیر محترم فرهنگ و معاون فرهنگی محترم ایشان بنویسم، یادآوری کنم شما که از حوزه اندیشه برآمده‌اید، چه برنامه بومی مبتنی‌بر دستاوردهای جهانی دارید، برای اینکه در شرایط بحرانی سال‌های 97 و 98، بنگاه‌های کوچک نشر، به‌عنوان مرکزهای اصلی تولید محتوا، از این مقطع حساس با کمترین تلفات عبور کنند؟ اما ناگهان با پروژه شیک ولی ناکارآمد و غیرقابل‌اعتماد تخصیص دولتی کاغذ به ناشران مواجه شدیم. برنامه‌ای که شک نکنید روزی به‌خاطر نقض غرض بودن، به‌عنوان یک سیاست غلط، لغو خواهد شد.
مگر نه اینکه در تمام این سال‌ها، سود و حُسن عمده سیاست‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معمولاً به ثروت ناشران قدر قدرتی افزوده است که حالا آن‌قدر خود را قدرتمند میدانند که خیلی محترمانه می‌فرمایند، متأسفیم! دیگر زمان آن رسیده که مرکز نشرها و کتابفروشی‌های کوچک، برچیده شوند! درواقع آنچه با سیاست‌های کاپیتالیستی در سال‌های مرگ بر کاپیتالیسم پرورش دادیم، حالا حکم مرگ نقطه قوت‌های ما را می‌خواهند صادر کنند.
دوستان حاضر در کارگروه ساماندهی کاغذ، هم اهل فن هستند و هم دنیا دیده‌اند. پس عجیب است که بدون در نظر گرفتن مدل‌های تجربه شده موفق و نتیجه داده، بر تکرار مدل‌های تجربه شده شکست‌خورده اصرار بورزیم.
آیا دوستان اصلاً خبردار نشدند که همین ناشران بزرگ که بسیاری‌شان ناشران آموزشی و اخیراً کودک و نوجوان شده هستند، در زمستان سال گذشته و حتی زودتر، به پُر کردن انبارهای کاغذ خود مبادرت ورزیدند؟ آنها واقعاً از کجا می‌دانستند که چه شرایطی پدید خواهد آمد؟ با چه رانت اطلاعاتی یا تجربی؟ آیا اینگونه اتفاق‌ها موجب نمی‌شود دوستان ما در کارگروه به این بیندیشند که شاید همگی در یک پروژه از پیش طراحی شده به کار گرفته شده‌ایم؟
آیا به این موضوع غیرطبیعی نباید توجه کرد که چرا در سال جاری که با بحران کاغذ مواجه شدیم، برخلاف روند طبیعی و منطقی، صف دریافت پروانه نشر با تراکم مواجه شده است؟! آیا بررسی شد که چه تعداد از ناشران جدید، اعضای خانواده برخی ناشران بزرگ و بنام هستند؟ واقعاً چرا این ناشران محترم، با بو کشیدن شرایط پیش رو، بستگان و وابستگانشان را برای دریافت پروانه‌های جدید گسیل کردند؟ پاسخش مشخص است: اول اینکه آنها به رایج بودن خطاهای مدیریتی و تصمیم‌گیری در کشور واقف بودند، دیگر اینکه به قدرت اقناعی خود و هم‌طیفانشان در اتخاذ تصمیم‌‌های نادرست حاکمیتی ایمان داشتند و دست آخر اینکه مثل روز برایشان روشن بود سفره‌ای پهن خواهد شد که روی آن می‌شود معلّق زد. محترمانه‌ترین و شریف‌ترین حالتش این بوده که تصمیم گرفتند دست‌های خودشان را زیادتر کنند، تا از این سفره سهم بیشتری ببرند.
واقعاً چرا این روزها از هر که، در هر مقام و کسوتی، می‌پرسیم نظرت درباره این تصمیم جدید چیست، اکثراً از عبارت 'سفره‌ای جدید' برای ... استفاده می‌کنند؟!
همین‌جا عرض کنم که به‌واسطه بیش از دو دهه حضور جدی در بخش‌های مختلف این حوزه، همه پاسخ‌های احتمالی دوستان را که احتمالاً خواهند گفت، «ما خودمان همه این‌ها را می‌دانیم» اما «شما نمی‌دانید که چرا و به‌خاطر چه ضرورت‌هایی این تصمیم‌ها را می‌گیریم»، از بر هستم و این بحث‌ها را خوب حفظ حفظم، چون به‌سلامتی با این بحث‌ها و استدلال‌ها، بزرگ شده‌ایم و عمری را با آنها گذرانده‌ایم.
اتفاقاً یک روی سخن با آن دسته از عزیزان حاضر در این تصمیم‌گیری است که با مفاد این یادداشت موافقت دارند، اما درنهایت به این فکر کرده‌اند که در شرایطی که دیگر بخش‌ها از این تصمیم‌ها منتفع می‌شوند، اگر ما مشارکت نکنیم، خودمان ضرر می‌بینیم، درواقع صنف خودمان تضعیف می‌شود. چرا باید از اینکه تکلیف همه چیز یک بار برای همیشه مشخص شود طفره برویم؟
یک روی سخن هم با بخش دولتی ماجراست. گذشته از آنچه برشمرده شد، آیا مدیران ارشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میدانند متهم هستند به اینکه این پروژه نیز اقدام دیگری است برای آن‌که بخش حاکمیتی و دولتی، عنان اختیار نشر و ناشران را در دست خودش بگیرد، تا به هر سو که تمایل داشت یا بیشتر تمایل داشت، بکشد؟ آیا وزیر محترم فرهنگ، بار معنایی این اتهام را می‌پذیرد؟
وگرنه، چه توجیهی می‌توان داشت؟ آیا صرف اینکه شرایط دسترسی به کاغذ در کشور به‌گونه‌ای است که - نمی‌گوییم بیلان کاری همیشه مورد افتخار دولت‌ها و مدیران را در پایان سال پایین خواهد آورد، بلکه - ناشران شریفی هستند که مشکل تأمین کاغذ دارند، می‌تواند توجیهی شود که بلای دیگری سر این نشر پرمسئله بیاوریم که تأثیرهای مخرب بلندمدت‌تری را به آنها تحمیل میکند؟
مگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بخشی از دولت نیست؟ مگر وزیر محترم عضوی از کابینه نیست؟ اگر ایراد و نقصان‌هایی در مدیریت دولتی و حاکمیتی در این زمینه وجود دارد، چرا به‌جای آن‌که با صدای رسا اعلام کنیم، اصرار داریم خلاف جهت همان شعارها و آرمان‌هایی حرکت کنیم که رای مثبت مردم را به‌دست آورد!؟ مگر رئیس محترم اتحادیه ناشران و کتابفروشان اعلام نکرد که بخشی از دهها تن کتاب قاچاق کشف و ضبط شده با همکاری نیروی انتظامی و قوه قضاییه، با همان کاغذهایی تولید و توزیع شده‌اند که با ارز دولتی 4200 تومانی به کشور وارد شدند؟! مگر اعلام نشد برخی از این قاچاقچیانِ بی‌انصاف، بعضا 11-10 مجوز نشر در اختیار داشتند تا به فراخور، از هر کدام در جایی استفاده کنند!؟ آیا باور ندارید که بخشی از علت معضل سرطانی قاچاق کتاب، محصول همان سیاست‌های حمایتی غلط در دوره‌های گذشته است؟ اگر در زمینه اجرائیات ایراد وجود دارد، اگر در زمینه واردات و فروش کاغذ تخلف‌هایی انجام می‌شود، چرا به‌جای تلاش مجدانه برای برطرف کردن آن معضل و مانع‌ها، می‌خواهیم یک معضل جدید ایجاد کنیم؟ به‌قول ظریفی، آیا سیگار از کتاب در این کشور پرمصرف‌تر است که برای ساماندهی بازار سیگار می‌توان کاری کرد، اما برای ساماندهی بازار کاغذ نمی‌توانیم؟!
به هر حال، به قول گفتنی، من مرده و شما زنده، آن چند ماه آینده را تصور کنید که پس از تکرار این گفته که «اشتباه بود»، این بساط برچیده می‌شود و شما قضاوت خواهید شد، سخت هم قضاوت خواهید شد. شما بزرگوارانی که نخواهید توانست ترازو و متر و ذره‌بین به دست بگیرید و اجرای تصمیم توأم با حسن‌نیت‌تان را پیگیری و ارزیابی کنید.
به‌خاطر آخرت و عاقبت کار و به‌خاطر تشرع و باورمندی‌هایی که وجود دارد، تأمل در اقدام به پهن کردن این سفره فسادانگیز و فسادآمیز و در صورت لزوم، تجدیدنظر را توصیه می‌کنم، وگرنه سخنان این متن که حرف‌های یک مؤلف، ناشر، روزنامه‌نگار و غیره جزء، بیش نیست. در بهترین حالت، یک ادای وظیفه ملی، فرهنگی، شرعی و غیره است که حتماً یکایک بزرگواران مخاطب این متن، از کثیر آن برخوردارند. خلاصه اینکه، چاره‌ای دیگر باید اندیشید، وگرنه این چاره نیست ... / علیرضا بهرامی
به گزارش چاپ ونشر به نقل از محمود آموزگار در نشست خبری با اصحاب رسانه در محل اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با اشاره به جزئیات مراحل کشف و ضبط انبار و مغازه های عرضه کتابهای قاچاق گفت: بزرگترین ویژگی منفی کتابهای کشف شده این است که حقوق مولفان روی کتاب و شناسنامه مربوطه درج نشده است.
وی ادامه داد با هماهنگی و همکاری حراست وزارت ارشاد، پلیس امنیت، سربازان گمنام امام زمان (عج)، نیروی انتظامی بعد از مدت زمانی محل توزیع، فروش و انبار کتابهای قاچاق کشف و در اقدامی ضربتی تمامی کتابها جمع آوری شد.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با اشاره به راه اندازی دبیرخانه دائمی مقابله با تکثیر کتابهای قاچاق در سال 95 گفت: در این مدت توانستیم نیروی انتظامی و قوه قضائیه را مجاب کنیم که همراه وزارت ارشاد پای کار بیایند.
زیان قاچاق کتاب تنها شامل ناشران نمی شود
آموزگار با اشاره به اینکه قاچاق کتاب و نشر غیر مجاز فقط شامل ناشران نمی‌شود، تصریح کرد: کتابهای پرفروش یک ناشر که بطور معمول مشمول قاچاق می‌شوند تمامی هزینه‌های فعالیت ناشر طی یکسال را فراهم کرده و چنانچه سود ناشردر این میان کاهش پیداکند بدون شک بسیاری از فعالیتهای ناشران نیز براین اساس آنها کم خواهد شد.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان در ادامه سخنان خود با تقدید از همکاری خوب نیروی انتظامی، قوه قضائیه و دیگر نهادها و ارگانهای همراه در طرح مبارزه با قاچاق کتاب، اظهار داشت: خوشبختانه دیگر نهادهای فوق الذکر خیلی جدی تر به میدان آمده و این موفقیت حاصل تلاش همگان است.
به گفته آموزگار باید این مقوله جا بیافتد که قاچاق کتاب درحوزه امنیت ملی کشور نیز آسیب رسان و بی توجهی و بی‌تفاوت بودن به این مهم می تواند اثرات سوئی را برای جامعه به همراه داشته باشد.
وی اضافه کرد: خوشبختانه در دادسرای رسانه پرونده‌هایی که در این زمینه گشوده شده است لذا بررسی و مشکلاتی که پیش از این وجود داشت برطرف شده است.
کشف 90 دستگاه خاور و وانت کتاب
وی گفت: در حال حاضر فقط مشکل این است که اکتشافاتی انجام گرفته حجم بسیار بالایی در حدود 90 دستگاه وانت نیسان و خاور را دربرمی گیرد که از انبارها و مغازه‌های مختلف کشف و بارگیری شدند.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اظهار داشت: این اتحادیه برای این حجم کتاب کشف شده و کشفیات احتمالی بعدی و آینده محل و مکان برای دپو وجاسازی این کتابها را دراختیار ندارد.
تغذیه 900 بساطی کتاب فروش توسط شبکه کشف شده
آموزگار در ادامه با تشریح روند کشف و اقدامات انجام گرفته درجهت رسیدن به هدف نهایی که کشف محوله های و انبارهای قاچاق کتاب توسط شبکه ها است، تاکید کرد: شبکه کشف شده بسیار گسترده بوده است بطوریکه بسیاری از بساطی های کنار خیابانها و برخی کتابهای فروشی‌های تهران و شهرستانی را تغذیه می‌کردند.
وی خاطرنشان کرد: سرشاخه‌های این شبکه یک خانواده بوده که از این اتحادیه هم مجوز کسب گرفته اند لذا این شبکه حدود 900 بساطی کتاب فروشی درتهران را پوشش داده و برای آنها کتاب برای فروش غیرمجاز تهیه و توزیع می کردند.
انواع کتاب های کشف شده
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در ادامه کتابهای کشف شده از شبکه فوق را سه دسته عنوان کرد و گفت: اول شامل کتاب‌هایی که مالک و مدعی انتشار ندارند و مدت زمانی از نشر آنها گذشته که البته مجوز انتشار از وزارت ارشاد داشته اند اما درحال حاضر فردی آنها را چاپ و منتشر نمی‌کند.
آموزگار دسته دوم را شامل کتاب‌هایی دانست که در خارج از کشور چاپ شده و از طریق فضای مجازی درایران تکثیر و در تیراژ بالایی توزیع می شدند.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در ادامه دسته سوم را شامل کتابهای پرفروش ناشرانی عنوان کرد که به صورت غیرقانونی چاپ شده‌اند.
انتقاد از نبود نظارت کافی بر چاپخانه ها
آموزگار در ادامه و بخش دیگری از سخنان خود از نبود نظارت کافی برچاپخانه‌ها انتقاد کرد و اظهارداشت: پیشتر روی فعالیت چاپخانه‌ها نظارت دقیقی انجام می گرفت اما وضعیت فعلی نشانگراین است که چاپخانه‌ها نیزگرفتار پدیده قاچاق کتاب شده‌اند.
وی تصریح کرد:اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران درگام اول خود از اتحادیه صحافان، چاپخانه داران و لیتوگرافان خواسته است تا به اعضای خود نسبت به همکاری نکردن با اینگونه افراد هشدارهای لازم را بدهند که اتحادیه فوق طی روزهای گذشته اطلاع رسانی کردند.
استفاده از ارز دولتی برای قاچاق کتاب
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران همچنین به ارزش ریالی کتابهای قاچاق کشف شده اشاره کردو افزود: بررسی‌های اتحادیه ناشران و کتاب فروشان نشانگراین است که که دهها میلیارد تومان صرف تولید این کتابها شده است.
آموزگار تصریح کرد: جالب اینکه این قاچاقچیان دستگیر شده به اندازه‌ای نفوذ داشته‌اند که قادر بوده اند ازکاغذهای بالکی بهره‌مند ازارز چهار هزار و200 تومانی نیز بهره مند.
پلمپ سه مغازه کتابفروشی قاچاق کننده کتاب
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از پلمپ سه مغازه کتاب فروشی دارای مجوز فعالیت ازاین اتحادیه به دلیل فروش و توزیع قاچاق کتاب خبرداد و افزود: در بند 9صنف این اجماع وجود دارد که کتابهای جمع آوری شده به هیچ عنوان به چرخه فروش بازنگردد.
به گفته آموزگار کتابهای قاچاق کشف شده که فاقد مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید خمیرشده و از چرخه توزیع و فروش خارج شوند از این رو از مسئولان قضایی درخواست داریم که هرچه زودتر دستورات قضایی لازم را در مورد کتابهای جمع آوری شده صادر و به ما ابلاغ کنند.
نظام قضایی برای برخورد با قاچاقچیان کتاب باید قوی تر باشد
وی با اشاره به مجازات شش ماه تا سه سال حبس برای کسانیکه مبادرت به تکثیر و توزیع غیرقانونی کتاب می کنند، تصریح کرد: نظام قضایی ما چندان با این قانون کار نکرده و تعداد قضاتی هم که مسلط به اجرای این قانون هستند، زیاد نیستند.
به گفته وی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از ناشرانی که از این موضوع (قاچاق و فروش و توزیع غیرقانونی کتاب) آسیب دیده اند وکالت گرفته تا علیه متخلفان ، در مراجع قضایی اقامه دعوی کند.
دو کشور هدف ارسال و فروش کتاب قاچاق
آموزگار با تایید انتقال برخی از کتابهای تکثیرشده درایران به بازار کتاب افغانستان و پاکستان تعداد ناشران مالباخته را در این زمینه حدود 30 مورد عنوان کرد و گفت: نگاه، چشمه، امیرکبیر، خوارزمی، مازیار، ققنوس، اختران، نشر نو، نیلوفر، آموت، رشد، آمه ازجمله ناشران و کتابفروشانی هستند که ازاین ناحیه متضرشده اند.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از فروش و توزیع غیر قانونی کتابهای قاچاق در نمایشگاه اخیرکتاب تبریز خبرداد و تاکید کرد: باید جلوی اینگونه سواستفاده ها هرچه سریع تر گرفت تا از آسیب های جدی به ناشران و کتابفروشان جلوگیری شود.
تهدید آخرین
آموزگار درعین حال یادآورشد: اعضای یکی از شبکه های قاچاق کننده کتاب که با اسلحه گرم یکی از کتابفروشانی را که آثارش توسط اعضای این شبکه به صورت غیرقانونی تکثیر و توزیع شده، به قتل تهدید کرده است.
به گفته وی این فرد تاکنون11پروانه نشرداشته و دارای سوابقی در زمینه قاچاق کتاب ، توزیع و فروش غیر قانونی کتاب دیگران بوده است.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران تاکید کرد: در پیامهایی که با واسطه به بنده رسیده است مرا نیزهم به مرگ تهدید کرده است.
اقدامات هدفمند و پیچیده اعضای شبکه قاچاق کتاب
آموزگار در ادامه از سازماندهی پیچیده و اقدامات هدفمند اعضای این شبکه برای رسیدن به اهداف خود خبر داد و گفت: بررسی ها نشان می دهد که این شبکه اقدامات هدفمندی در راستای تشخیص نیاز مخاطبان خود در بازار انجام داده و اگرچه ارائه این آثار با تخفیف های بالا توسط آنها در جذب مخاطب تاثیر داشته اما تبلیغات و توزیع حرفه ای کتابها توسط آنها نشان از آشنایی کامل آنها با بازار کتاب دارد.
به گفته وی این بررسی ها همچنین نشان می دهد که آنها درآمد سرشاری از اقداماتی که در این مدت انجام می داده اند، بدست آورده اند./ایرنا
انتشار کتاب «در حواشی کتاب» اثری از رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، بهانه‌ای شد تا برخی از فعالان حوزه نشر در نشستی به بررسی مسائل و چالش‌های امروز نشر ایران بپردازند.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از خبرنگار مهر، به مناسبت انتشار دفتر اول کتاب «در حواشی کتاب» مجموعه مقالات محمود آموزگار، مدیر انتشارات و کتابفروشی «آمه» و رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، در حوزه نشر و کتاب در ایران، مراسم «شب مسایل امروز نشر ایران» از سوی مجله بخارا و در محل خانه گفتمان شهر (وارطان) و با حضور جمعی از ناشران و فعالان حوزه کتاب و همچنین پژوهشگر پیشکسوت حوزه عرفان و تاریخ، محمدعلی موحد، برگزار شد.
برگزاری نمایشگاه‌های استانی کتاب به اقتصاد کتابفروشی‌ها آسیب می‌زند
در ابتدای این نشست که اجرای آن را علی دهباشی مدیرمسئول و سردبیر نشریه بخارا بر عهده داشت، «رضا یکرنگیان» مدیر انتشارات خجسته و از فعالان پیشکسوت در حوزه نشر و کتابفروشی، سخنانی با اشاره به برخی از معضلات عرصه نشر، برگزاری نمایشگاه‌های استانی کتاب را از جمله آنها برشمرد که «موجب لطمات جدی به کتابفروشان در شهرستان‌ها شده است» و گفت: دولت نباید مبادرت به برگزاری این نمایشگاه‌ها بکند، بلکه وظیفه دولت رسیدگی به زیرساخت‌های حوزه نشر است.
وی که به بهانه رونمایی از کتاب «در حواشی کتاب» به این مراسم آمده بود، از محمود آموزگار مؤلف این اثر به عنوان یکی از کارشناسان خبره حوزه حقوق مالکیت فکری و موضوع کپی‌رایت یاد کرد و همچنین با اشاره به خدمات او در دوره اخیر مسئولیش در کسوت ریاست اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، تشکیل کارگروه صیانت از حقوق ناشران و پدیدآورندگان آثار را در این دوره، اقدامی مهم توصیف کرد.
این پیشکسوت حوزه نشر در عین حال محمود آموزگار و یک عضو دیگر هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران را که البته از وی نام نبرد در انجام برخی اقدامات مهم در زمینه نشر و کتابفروشی، در هیئت مدیره این اتحادیه، «تنها» توصیف کرد.
در ادامه «سعید جلالی» رئیس هیات مدیره اتحادیه ناشران آذربایجان شرقی در سخنانی با اشاره به اینکه حتی بدون در نظر گرفتن بحران‌های مالی، صنعت نشر ما همواره نفس‌های آخرش را می‌کشد، گفت: متاسفانه باید اذعان کرد که دولت نه به دنبال انسجام در حوزه نشر بلکه به دنبال ایجاد تفرقه در این عرصه است.
رئیس هیات مدیره اتحادیه ناشران آذربایجان شرقی آمارهای دولتمردان در زمینه صنعت نشر را از دوره اولین وزیر فرهنگ (ناصر میناچی) تاکنون که عباس صالحی مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده دارد، دارای سیر صعودی دانست که کاملاً با آنچه او «سرنگونی نشر» نامید، مغایرت دارد.
جلالی با اشاره به ۲۶۴۰ واحد دانشگاهی که در کشور فعال هستند، اُفت شمارگان کتاب به ۳۰۰ و ۲۰۰ نسخه را واقعیتی تأسف‌بار خواند و گفت: نشر نیازمند و تشنه‌ی گفت‌وگوی نخبگان خودش است. اینکه ما برویم و از دولت بخواهیم که مشکلاتمان را حل کند، بسیار پرهزینه است چرا که دولت هم، آن‌وقت دیگر دست‌بردار ما نخواهد بود.
این فعال حوزه نشر در ادامه موضوع واسپاری امور نشر به تشکل‌های صنفی را که از سوی دولت مطرح شده است، تنها یک شعار خواند و گفت: اگر بحث واسپاری واقعی است، باید کل سیاستگذاری در صنف نشر انجام شود که البته آقای صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) در صحبتی که در این رابطه با او داشتم، این نقد را پذیرفت.
رئیس هیات مدیره اتحادیه ناشران آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه ۸۳ درصد تولیدات نشر کشور در تهران رقم می‌خورد، گفت: ۷۸ میلیون نفر از جمعیت کشور، خارج از تهران هستند و این مسئله باعث شده است که نشر محلی ما خاموش شود، درحالی‌که توسعه ملی در گِروی توسعه‌های محلی است.
وی همچنین عدم تشکیل اتحادیه سراسری و فراگیر ناشران و کتابفروشان ایران را تاکنون، از دیگر معضلات حوزه نشر کشور برشمرد.
همچنین در این نشست «پژمان موسوی» روزنامه‌نگار و فعال حوزه کتاب و رسانه، در سخنانی عدم توجه به مسائل حوزه نشر را در سیاست‌های حاکمیتی، در ایجاد چالش‌هایی از قبیل گرانی کاغذ و تکثیر غیرقانونی کتابهای ناشران توسط برخی سودجوها، موثر دانست و در ادامه هم گفت: متأسفانه کتاب در رسانه‌های ما هم چندان جایی ندارد و کتابها یا بر اساس یک رابطه و در واقع رانت معرفی می‌شوند یا اصلاً تبلیغ و معرفی نمی‌شوند؛ در چنین شرایطی طبیعی است که تغییری هم در سرانه مطالعه ایجاد نشود.
وی همچنین ایجاد مِگامال‌های بزرگ و سوق داده شدن سرمایه‌های کلان به طرف آنچه او «سطحی شدن زندگی آدم‌ها» نامید، و در عین حال حذف کتابفروشی‌های کوچک در محلات را از دیگر معضلات حوزه فرهنگ و کتاب برشمرد و گفت: این در حالی است که کتابفروشی‌های محلات تا چند دهه پیش برای خود هویتی داشتند و در حوزه فرهنگ هم نقش مهمی ایفا می‌کردند.
موسوی با اشاره به مسئله تکثیر غیرقانونی کتابها توسط برخی افراد سودجو در ماه‌ها و هفته‌های اخیر، در عین حال این نکته را مورد توجه قرار داد که «حتماً تقاضایی برای این کتابها وجود داشته که در چنین شرایط اقتصادی، چنین سرمایه‌های هنگفتی برای تولید و تکثیری کالایی به نام کتاب صرف می‌شود. درواقع این نشان می‌دهد که کتاب همچنان مخاطب خود را دارد».
در این نشست همچنین «محمود آموزگار» نویسنده کتاب «در حواشی کتاب» و رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با اشاره به ورودش به هیئت مدیره این اتحادیه از سال ۸۹ گفت: با توجه به مراوداتی که با برخی ناشران خارجی داشتم و همچنین بازدیدهایی که از نمایشگاه‌های کتاب انجام می‌دادم، همواره این دغدغه برایم وجود داشت که چگونه می‌توان وضعیت نشر را که اکنون در ایران رایج است، اندکی به جلو پیش برد.
وی با اشاره به اینکه نشر مقوله‌ای غربی است و اصطکاک و تعارضی که به لحاظ منافع بین ناشر و پدیدآورنده در آن ایجاد می‌شود، مسئله کپی‌رایت و حق مؤلف را پیش می‌کِشد، یکی از چالش‌های حوزه نشر را در سال‌های اخیر، حرکت نشر از وضعیت سنتی به وضعیت مدرن برشمرد که به گفته او «چندان حرکت موفقی نبوده است».
آموزگار گفت: یکی از دلایلی هم که باعث می‌شود برخی به همین راحتی بتوانند کتاب‌هایمان را بردارند و به صورت غیرقانونی منتشر کنند، اهمیت ندادن به حقوق مؤلف است؛ مسئله‌ای که حتی بین خود ما ناشران هم هنوز جا نیفتاده است.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با یادآوری مسئله سانسور به عنوان اصلی‌ترین و در عین حال تنها مؤلفه‌ای که قبل از انقلاب از سوی رژیم پهلوی در عرصه نشر اجرا می‌شد، گفت: بعد از انقلاب و به ویژه از سال ۱۳۶۶ که صدور پروانه نشر آغاز شد، شاهد افزایش بی‌رویه تعداد ناشران بودیم به طوری که در حال حاضر حدود ۱۷ هزار پروانه نشر داریم؛ این در حالی است که تعداد کتابفروشی‌ها به مراتب کمتر از این میزان است.
«10 کامیون کتاب قاچاق توقیف شد»! شاید در همان نگاه اول مخاطب خیلی به معنای کلمه «قاچاق» در این گزاره پی نبرَد؛ مگر کتاب هم ازجمله کالاهای سرمایه‌ای یا نایاب است که سوداگرانی در پی «قاچاق» آن باشند؟! خیر. «قاچاق» در بازار کتاب عبارت است از چاپ غیرقانونی کتاب‌هایی که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفته‌اند.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از ایران خبر، به این معنا که وقتی کتاب یا کتاب‌هایی در بازار رسمی پرمخاطب و «پرفروش» می‌شوند، سوداگرانی پیدا می‌شوند که بی‌اعتنا به حقوق مادی و معنوی صاحبان آثار، کتابهای پرفروش را در چاپخانه‌های زیرزمینی «افست» و در تیراژی بالا وارد بازار می‌کنند. در این شکل چاپ، هزینه‌های تولید و تمام شده این کتابها به مراتب از قیمت بازار رسمی کمتر است.
قاچاقچی‌ها این آثار را با نصف قیمت آن کتابها - و حتی کمتر- در بازار رسمی عرضه می‌کنند. به همین سادگی؛ «کتاب» در کنار «بنزین»، «دلار» و چندین قلم کالای دیگر، عنوان محصول‌های قاچاقی را یدک می‌کشد. تا یک دهه پیش فقط آثاری به صورت افست عرضه می‌شد که نسخه مجوز‌دار آن در بازار موجود نبود یا مشمول سانسور می‌شدند، چندی نگذشت که عرضه افست این دست آثار اشباع شد و دست قاچاقچی‌ها و فعالان بازار سیاه کتاب ایران خالی ماند؛ روشن بود که این راه را پیش خواهند گرفت و گرفتند و حالا برای مبارزه با این داستان پر آب چشم، کار‌گروه‌هایی ایجاد شده است و رقم‌های هنگفتی هم سالانه هزینه می‌شود؛ البته فعالان نشر عقیده دارند که در برخی موارد، آب از سرچشمه‌اش گل‌آلود است...
سه محموله بالغ بر 8 میلیارد تومان!
محمود آموزگار، مدیر نشر آمه و رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، به گزارشگر «ایران» میگوید: «مسأله سانسور بی‌شک در گسترش قاچاق کتاب و تسری دست درازی بازار سیاه کتاب از کتابهای مشمول سانسور به کتابهای قانونی تأثیر داشته است. در این میان مسئولان فرهنگی نیز به ناکارآمدی وضعیت کنونی اعمال نظارت و کنترل قبل از چاپ کتابها کاملاً واقفند و برای پایان دادن به این حجم سنگین هزینه‌ها و ضرر و زیان، منطقی است که وضعیت نظارت بر انتشار کتابها هم مانند مطبوعات و نشریه‌ها باشد.»
به گفته آموزگار، البته این در صورتی است که چنانچه شاکی خصوصی یا مدعی‌العموم علیه متن ناشر و صاحب اثری بود، در دادگاه با حضور هیأت منصفه و... رسیدگی شود.
اما این همه داستان نیست، این فعال حوزه نشر کتاب، جری شدن قاچاقچی‌ها، منفعت کلان مالی، نبود برخورد شدید با متخلفان و... را از دیگر دلایل مهم در گسترش دست درازی سوداگران به کتابهای قانونی و عرضه افست آنها می‌داند و به «ایران» میگوید: «شمار آثار قاچاقی بسیار زیاد است، در همین 10 روز گذشته سه محموله قاچاق کتاب کشف و ضبط و توقیف شده است و ارزش مادی این محموله‌های قاچاق بالغ بر هشت میلیارد تومان بوده است. تازه این نوک کوه یخی از قاچاق و عرضه کتاب است و شواهد و قرائن نشان از سرمایه‌گذاری پنجاه میلیاردی در این عرصه می‌دهد. اگر در ادوار پیشین به طور موردی کتاب یا کتاب‌هایی را با چاپ افست عرضه می‌کردند، الان مدت‌هاست که با هجوم به آثار پرفروش (که نسخه قانونی آنها هم در دسترس است) با شمارگان چندین هزار نسخه‌ای این آثار را عرضه می‌کنند.
آموزگار اضافه میکند: در آغاز فعالیت و رشد قاچاقچی‌ها، به‌دلیل اینکه معمولاً یک یا دو عنوان کتاب پرفروش ناشران را قاچاق می‌کردند، برای آنها از حیث هزینه مادی و زمانی به صرفه نبود که بخواهند، وکیل بگیرند و از قاچاقچی‌ها شکایت کنند و مبادی رسمی هم اقدام جدی چندانی در این زمینه نمی‌کردند. همین هم موجب شد متخلفان جری‌تر شوند و ابعاد کارشان را وسیع‌تر کنند و الان به نحوی شده است که مقابله با آنها بسیار پرهزینه و دشوار شده است. اما از وقتی که ما در اتحادیه ناشران و کتابفروشان با تشکیل کمیته صیانت و کارگروه برخورد با متخلف‌ها و کشف و ضبط شماری از محموله‌های قاچاق چشم آنها ترسیده است و نهادهای انتظامی و قضایی هم در این مدت همکاری خوبی داشتند و امید داریم با ادامه این مسیر با همین شدت و حدّت بتوانیم بخش زیادی از این اقدام‌های غیرقانونی را مهار کنیم و از حقوق فعالان چاپ و نشر کتاب و مؤلفان حمایت کنیم. اقدامی که اکنون از سوی قاچاقچی‌ها صورت می‌گیرد، عملاً نوشتن و ادبیات نویسندگان را هدف گرفته است. همچنین گسترش برخورد با تخلف‌ها برای بسیاری از ناشر‌ها ایجاد انگیزه کرده است که پیگیر برخورد با متخلفان بشوند و بموقع قاچاق کتاب‌شان را گزارش کنند و از انبارها و مکان‌های نگهداری آثار قاچاق اطلاع بدهند.» داستان پر آب چشم صنعت کتاب هر روز و هفته و ماه با چالشی دیگر روبه‌رو می‌شود و شمار زیادی از فعالان نشر و کتابت از این وضعیت عمیقاً خسته و ناراضی هستند و مختصر امید باقی مانده برای ناشران استمرار برخورد با متخلفان و قاچاقچی‌هاست.
پیگیری‌های مؤثر برای برخورد
زهره حسین‌زادگان، از مدیران نشر ققنوس نیز در ارزیابی اقدام‌های صورت گرفته در برخورد با قاچاقچی‌ها به «ایران» میگوید:«ما مدت‌ها از این وضعیت کلافه، عصبی و خسته بودیم، تا اینکه با ورود اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و با راه‌اندازی کمیته‌ای برای برخورد با متخلفان و صیانت از حقوق ناشران و پدیدآورندگان، امید‌هایی برای برچیده شدن بساط قاچاقچی‌ها در میان ناشران شکل گرفت و بی‌شک اگر اتحادیه صنفی ناشران به این مسأله مهم نمی‌پرداخت، از توان یک یا چند ناشر خارج بود که به چالش قاچاق آثار پرداخته شود. ما انتظار داریم برخورد با متقلبان به طور جدی ادامه پیدا کند؛ خوشبختانه با پیگیری اتحادیه صنفی ناشران، جواز قضایی ورود نیروهای انتظامی به انبارها و مکان‌های محل نگهداری آثار قاچاق صادر شد و به‌عنوان گام نخست این اقدام را می‌توان اقدامی مؤثر دانست. منتها ضرورت دارد با همبستگی و اهتمام بیشتر، ناشران تا برچیده شدن کلی بساط قاچاق تلا‌ش‌های‌شان را ادامه دهند.» اما همه داستان قاچاق کتاب عرضه نسخه‌های چاپی و کاغذی آثار نیست و با گسترش اینترنت و دسترسی گسترده شهروندان ایرانی به فضای وب و مجازی عملاً شمار زیادی از آثار هم به صورت غیرقانونی در اینترنت اعم از وب‌سایت‌ها و کانالهای تلگرام عرضه می‌شوند و نسخه پی‌دی‌اف این کتابها بدون رضایت ناشران به صورت رایگان در اختیار عموم قرار می‌گیرد. این چالش به مراتب از عرضه غیرقانونی نسخه‌های چاپی گسترده‌تر و پیچیده‌تر است؛ موضوعی که حسین‌زادگان نیز به آن اشاره میکند و در این‌باره میگوید:« هرچند گام‌های مؤثر و خوبی در برخورد با قاچاق نسخه‌های کاغذی برداشته شده است اما در برخورد با متخلفان در فضای اینترنت آن‌چنان که باید و شاید کار مؤثری صورت نگرفته است؛ در حالی که نسخه پی دی اف بخش زیادی از آثار در اینترنت عرضه می‌شود و انتظار می‌رود اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با همکاری پلیس فتا سایت‌ها و کانالهای تلگرامی متخلف را رصد کنند و با آنها برخورد شود.»
روزهای بیم و امید نشر کتاب ایران یکی از پی دیگری می‌رود، روز‌هایی که بیم بر امید می‌‌چربد و تکرار گزارش‌ها و اقدام‌هایی از این دست «10 کامیون کتاب قاچاق توقیف شد»، می‌تواند بر این امید دامن بزند، خبرگزاری مهر روز شنبه بیست و هشت مهر‌ماه ذیل این تیتر آورد، «کارگروه صیانت از حقوق ناشران و پدیدآورندگان اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با مساعدت و همکاری پلیس امنیت و دستور قضایی، یک انبار کتاب قاچاق را در پایتخت کشف کرد. بنا بر اعلام کارگروه یاد شده، این انبار از کتابهای قاچاق روز پنجشنبه ۲۶ مهر۹۷، در محدوده خیابان انقلاب کشف شده است. کتابهای ضبط شده از این انبار که در حجمی حدود ۱۰ کامیون (خاور) است، با دستور قضایی «توقیف» و انبار مذکور تخلیه و پلمب و صاحبان انبار دستگیر و روانه بازداشتگاه شدند.» اما مسأله دیگر پس از کشف و ضبط آثار قاچاق، سرنوشت این کتاب‌هاست؛ اگر آنها را با خمیر کردن امحا کنند عملاً سرمایه‌ای هدر رفته است و عملاً نقض غرض است و خمیر کردن کتاب هم نوعی بی‌حرمتی به قلم و نوشتن است، اگر هم این آثار قاچاق وارد چرخه توزیع شود، عملاً صحه گذاشتن بر عرضه کتابهای قاچاق در بازار رسمی است، چالشی که محمود آموزگار نیز بر آن تأکید میکند و به گزارشگر «ایران» میگوید: «تصمیم‌گیری درباره سرنوشت این کتابها در وهله نخست با مقام قضایی است؛ من البته به‌عنوان عضو اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با ورود این آثار به چرخه توزیع و بازار مخالف هستم؛ چون نه تنها بر کار و کسب قاچاق کتاب صحه گذاشته می‌شود، از سویی امکان تشخیص کتاب قاچاق از آثار قانونی هم از بین می‌رود و مخاطب سردرگم‌تر و سرگردان‌تر می‌شود.»
محمود آموزگار، رییس اتحادیه صنف ناشران و کتابفروشان، میگوید: دولت کاغذ را جزو کالای اساسی قلمداد کرده و به آن یارانه‌ی صددرصدی اختصاص داده است، او در ادامه گفت: کاغذ تحریر بیش از ۵۰هزار تومان گران‌تر از قیمت تعیین شده در بازار، عرضه می‌شود و از طرفی واردکنندگان ناشران را در تنگنا قرار می‌دهند.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از اصناف، او گفت: تفاوتی اساسی کاغذ نسبت به گذشته، قلمداد کردن آن جزو کالای اساسی توسط دولت است. طبیعتا این موضوع نشان دهنده‌ی این است که خواست دولت حمایت از این حوزه است.
آموزگار با اظهار اینکه برآورد نیاز کشور ۴۲۰ هزار تن کاغذ در طول سال است، گفت: از این میزان کاغذ،حدود ۱۲۰ هزارتن مربوط به کتاب، مطبوعات و نشریات است، یعنی ۳۰۰هزار تن آن مربوط به بخش‌های دیگر از جمله: بسته‌بندی، تولید لیوان کاغذی و غیره است!
او افزود: اما سوال این‌جا است که آیا بخش‌های دیگری که از این کاغذ استفاده می‌کنند جزو بخش مهم و کالاهای اساسی محسوب می‌شود؟ اگر می‌گوییم کالای اساسی، دولت قصد حمایت از فرهنگ را داشته است، این نکته‌ی مهمی است.
او گفت: کاغذ با ارز ۴۲۰۰ تومان و با ارز مبادله‌ای، حتی پیش از عید نوروز به کشور وارد شده است و همچنین در وزارت صمت کارگروهی شامل تمام بخش‌های دولتی و صنفی و نیز واردکنندگان کاغذ در آن حضور داشتند، تشکیل و قیمتی معقول با سودی منصفانه برای کاغذ تعیین کردند.
رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان افزود: قیمت تعیین شده برای هر کیلو کاغذ تحریر، ۵۱۰۰ تومان و برای کاغذ مطبوعات ۴۱۰۰ تومان تعیین شد و نیز برای هر قطع (۱۰۰*۷۰) کاغذ کتاب، رقم ۱۲۵ هزارتومان تعیین شده است، اما متاسفانه با اینکه انبارهای کاغذ پر هستند، کاغذ تحریر با قیمت ۱۲۵ هزارتومان پیدا نمی‌شود و در بازار موجود نیست.
او افزود: در حال حاضر کماکان کاغذ تحریر قطع (۱۰۰*۷۰) با ۵۵ هزارتومان گران‌تر از رقم اعلام شده عرضه می‌شود، منتها واردکنندگان یا فاکتور نمی‌دهند یا میزان وزن کاغذ را بیشتر از آنچه که هست در فاکتور ثبت می‌کنند، مثلا ۱۰۰ تن تحویل می‌دهند و ۱۲۰ تن فاکتور می‌زنند و اینگونه سندسازی می‌کنند.
واردکنندگان، به ویژه در حوزه‌ی کاغذتحریر، ناشران را در تنگنا قرار داده‌اند؛ خیلی از ناشران تولیدشان را کاهش یا متوقف کرده‌اند، یا اینکه بخشی از عناوین را از اولویت چاپ کنار گذاشته‌اند.
آموزگار گفت: در کنار اینکه قیمت کاغذ بالا می‌رود دیگر اقلام ازجمله: قیمت و خدمات آن نیز افزایش پیدا میکند؛ این‌ها همه منجر به گران‌تر شدن قیمت تمام شده‌ی کتاب می‌شود و این در حالی است که کتاب نیاز جدی به توجه دارد تا بتواند در دسترس همه‌ی مردم قرار بگیرد. این شرایط وضعیت کتاب را بغرنج‌تر و مشکل‌تر میکند.
او در پاسخ به چگونگی شرایط نظارت و ارگانهای ناظر، گفت: به علت فقدان نظارت یک چنین اتفاقی افتاده است، در مرحله‌ی جدید توافقی که بین وزرای ارشاد و صمت شده است، وزارت ارشاد باید همه‌ی ناشران را برای دریافت کاغذ تایید کند.
او با اظهار اینکه طبیعتا اصناف می‌توانند نقش موثری در کاهش آسیب‌های ناشی از این ماجرا داشته باشند گفت: ما به عنوان صنف، اعلام آمادگی کردیم که تمام و کمال در جهت توزیع صحیح کاغذ وارد میدان می‌شویم و نظارت را می‌پذیریم تا مقصود دولت برآورده شود.
او در واکنش به اینکه این تقسیم کاغذ شامل کل ورودی کاغذ کشور است یا تنها مربوط به آن مقداری است که سهم بخش فرهنگی کشور است، گفت: من نمی‌دانم سیاست‌های وزارت ارشاد چه هست، و آن را خود متولیان ارشاد باید بگویند! ما به عنوان صنف، اعلام آمادگی کردیم که می‌توانیم همکاری جدی داشته باشیم.
آموزگار در پاسخ به پیگیری اتحادیه برای اینکه احتکار کاغذ تکرار نشود، گفت: این ارز مال مردم است، دولت یارانه‌ای صددرصد پرداخت میکند که این کاغذ به دست مصرف کننده برسد، برای اینکه مقصود دولت برآورده شود ما ناگزیریم که مجموعه ضوابطی را داشته باشیم.
این ضوابط از تخصیص ارز تا خود جنسی که قرار است وارد کشور شود را شامل می‌شود، چون کاغذ هم انواع مختلف دارد، میزان نیاز به هر کدام از این انواع کاغذ باید مشخص شود و متناسب با آن نیازها سفارش داده شود.
او افزود: اینگونه نشود که مثلا اگر ۲۵ هزار تن نیاز سالانه کاغذ گلاسه است، ۱۴۰ هزار تن بار تحت تعرفه کاغذ گلاسه وارد کشور شود. این‌ها موار مربوط به ضوابط است که باید به دقت تعریف و تعیین شود.
وی افزود: البته موضوع بعدی نظارت بر توزیع کاغذ است، اینکه به هر حال کاغذ به دست مصرف کننده‌ی واقعی‌اش برسد و ضمانت اجرایی برای آن وجود داشته باشد مهم است.
ممکن است طرف تعهد هم بدهد اما فردایش که کمی فضا شلوغ می‌شود همین‌طور بدون برنامه کاغذ را واگذار کنند، دوباره آن کسی که باید کاغذ به دستش برسد و مصرف کننده‌ی واقعی است، مجبور است از بازار آزاد کاغذ بخرد!
او در خصوص کمبود کاغذ گفت: در حال حاضر کاغذ به میزان کافی وجود دارد و همچنین در حوزه‌ی کتاب همکاران به سمت مصرف کاغذ «بالک» که حجیم‌تر اما سبک‌تر است و از طرفی قیمتش هم تا حدودی ارزان‌تر است رفته‌اند.
او افزود: در حوزه‌ی کتاب یک مقداری اوضاع و احوال منظم‌تر است، البته مشکلاتی دارد اما نسبت به حوزه‌ی کاغذ تحریر و غیره، منظم‌تر است.
محمود آموزگار در دومین نشست همایش مالکیت فکری گفته‌ها و ناگفته‌‌ها با اشاره به لایحه حمایت از حقوق مالکیت مادی و معنوی آثار ادبی و هنری در مجلس شورای اسلامی، طولانی شدن بررسی این لایجه را به دلیل نا‌آشنایی با روح حقوق مولف دانست.
به گزارش چاپ ونشر به نقل (ایبنا)، آموزگار با بیان این مطلب که در جریان مشکلات نویسندگان هستم، گفت: موضوع پیوستن ایران به کنوانسیون برن مخالفان و موافقان چدی دارد. در اتحادیه نیز این شرایط وجود دارد؛ دوستانی هستند که معیشتشان با پیوستن ایران به کنوانسیون برن به مخاطره می‌افتد و طبیعی است در برابر این موضوع موضع می‌گیرند. دوستانی نیز هستند که پیوستن به معاهده برن را یک اصل جاری میدانند که هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است. وجود دو نظر مخالف درباره برن ناشی از دیدگاه اقتصادی ناشران حوزه‌های مختلف است.
وی با تاکید بر ایجاد ظرفیت‌های مختلف برای صنعت نشر کشور با پیوستن ایران به معاهده برن ادامه داد: برخی به دلیل ملاحظاتی با الحاق ایران به معاهده برن مخالف هستند. به عنوان مثال یکی از مخالفان، فعالان حوزه نرم‌افزار هستند چراکه معتقدند با امضا معاهده برن باید هزینه خرید میلیون‌ها نسخه ویندوز را بپردازند. اما به این نکته توجه نمی‌شود که گویا یاد گرفته‌ایم از این نسخه‌ها مجانی استفاده کنیم.
آموزگار با اشاره به لایحه حق مولف که در مجلس شورای اسلامی همچنان در جریان است، ادامه داد: زمان صرف شده به دلیل توجه به ضرورت‌های بررسی موضوع نبوده بلکه تردید‌ها و نا‌آشنایی با روح حقوق مولف زمان بررسی را طولانی کرده است. البته این لایحه ترجمه‌ای از لایحه حقوق مولف 1953 فرانسه است. اصل استرداد یا انصراف از قرارداد که یکی از حقوق معنوی پدید آورنده است که در قانون سال 48 و در لایحه جدید وجود ندارد.
وی در تشریح قانون استرداد بیان کرد: براساس ابن بند مولفی با ناشری قرارداد امضا کند این حق را دارد که از ان صرف نظر کند. این بند در قانون فرانسه وجود دارد. فکر می‌کنم لایحه در دست بررسی مجلس شورای اسلامی، موضوع بسیار مهمی است. این لایحه آثار کنوانسیون برن را ندارد در نتیجه کسانی که به بهانه برن، از تصویب لایجه جلوگیری می‌کنند توجه داشته باشند این لایحه داخلی است و دولت می‌تواند آن‌را لغو کنند. با این وجود تصویب این لایحه وضعیت بهتری خواهیم داشت.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان گفت: یکی از کمیسیون‌های پنجگانه اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، کمیسیون حل اختلاف است که جزو موفق‌ترین کمیسیون‌های به حساب می‌آید. دعواهایی در این کمیسیون مطرح می‌شود که اگر در دادگستری مطرح شود حل و فصل آنها 10 سال طول می‌کشد؛ اما با در کمیسیون طی دو سه ماه بررسی می‌شود.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از اعلام آمادگی این اتحادیه در مشارکت بر نظارت بر موضوع کاغذ خبرداد.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از فارس محمود آموزگار رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران ، درباره شرایط کاغذ و فعالیت کنونی اعضای اتحادیه در پی نوسانات ارز و قیمت کاغذ گفت: به هر حال می‌دانید که در روند تغییرات قیمتی که سال گذشته در مسئله کاغذ رخ داد، اقداماتی انجام شد؛ ازجمله افزایش تعرفه‌ها، خروج کاغذ از شمول ارز مبادله‌ای و... که التهاباتی را ایجاد کرد.
نیاز کل کشور ۴۲۰ هزار تن کاغذ است که ۱۲۰ هزار تن در حوزه نشر صرف می‌شود
وی با بیان اینکه در این راستا هماهنگی‌هایی که با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر اقتصاد به عمل آمد مشکلات و مسائل را برای چند ماهی حل و التهابات را کاست و روند طبیعی به بازار حاکم شد، گفت: اما با این اتفاقات جدید و با توجه به بحث‌های بین‌المللی همچنین تحریم‌های ظالمانه که کشور را تحت تأثیر قرار داد، پس از آن دولت منابعی را برای تأمین ملزومات اساسی شهروندان در کشور قرار دهد و دارو و غذا با توجه به اینکه جزو اولویت‌ها محسوب می‌شوند بیشتر مورد توجه قرار گرفتند.
آموزگار خاطرنشان کرد: نکته‌ای که در بحث کاغذ با توجه به اینکه فکر می‌کنیم نیاز کل کشور ۴۲۰ هزار تن است که ۱۲۰ هزار تن آن در حوزه نشر صرف می‌شود، باید دیده شود این که مسئولیت ارشاد در قبال کلیه مطبوعات و ناشران کشور به این رقم محدود می‌شود(۱۲۰ هزار تن)، اما همیشه تاکیدی در کاغذ حوزه فرهنگ و نشر از سوی علما و مراجع تا رهبر انقلاب حتی در جریان نمایشگاه کتاب صورت گرفته است و تذکر‌هایی داده می‌شد که این دوراندیشی ایشان حائز اهمیت است، و دیدیم که کاغذ وارد مراحل بحرانی شد، اما توجهی نشد.
در پس قیمت‌های زیاد کاغذ انگیزه سودجویانه دیده می‌شود
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با تاکید بر این مهم که می‌بینیم نزدیک ۳۰۰ هزار تن کاغذی که مصارف دیگر دارد و مربوط به حوزه نشر و فرهنگ نیست وجود دارد، درباره شرایط اعضا تصریح کرد:ما بخشی هستیم که در تهران مستقریم و ناشران عضو ما حدود ۶۰۰ نفر هستند و تقریباً و عموماً فعال‌اند و نیازمند کاغذ، این سیاست اتحادیه بوده که در ارتباط با کاغذ برنامه‌ریزی روشنی داشته باشند و آنچه به استمرار تولید و ثبات قیمت می‌انجامد را در پیش گیرد. ما در پی آن بودیم از نوسانات قیمتی جلوگیری کنیم؛ بنابراین وقتی کاغذ در فهرست کالاهای اساسی قرار گرفت، ناشران اطمینان خاطر یافتند که ثبات قیمت‌ها را شاهد خواهیم بود. اما وقتی ارز بالا رفت شرایط باز دگرگون شد.
وی افزود: در این شرایط بود که یا کاغذ فروخته نمی‌شود یا با قیمت‌هایی عرضه می‌شود که با توجه به ارزی که به آن تخصیص یافته قیمت عقلانی ندارد و انگیزه سودجویانه را در پس خود نهفته است.
نهادهای نظارتی در حوزه توزیع کاغذ به درستی عمل نمی‌کنند
آموزگار گفت: ما نهاد صنفی هستیم، اما ارشاد هم حداکثر وظیفه‌ای که متوجه‌اش بود اینکه شرایطی را فراهم کند، کاغذ با دلار کالاهای اساسی وارد کشور شود و بقیه روند ماجرا از ترخیص و تخصیص ارز و ثبت سفارش همچنین نظارت بر توزیع وظیفه سایر دستگاه‌ها بود، ولی ظاهراً آن‌گونه که باید به موضوع توجه نشده است.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با تاکید بر این مهم که افرادی که کاغذ دریافت کرده‌اند اغلب یا واردکننده نبوده‌اند یا کالای دیگری وارد کرده‌اند، توضیح داد: هرچند نوع کاغذ وارداتی هم مهم است. امروز آنچه موردنیاز ناشران است کاغذ ۶۰ گرم نام دارد که اکثریت ناشران از آن استفاده می‌کنند و نیازشان به کاغذ ۷۰ گرمی کمتر است، ولی شاهدیم سال گذشته حدود ۱۰۰ هزار تن کاغذ ۸۰ گرم به صورت رول شده و بعدا به شیت تبدیل شده و در قالب کاغذ A۴ و به قیمت آزاد به بازار آمد و به قیمت آزاد عرضه شد. در این مسیر ما جز تذکر کار دیگری نمی‌توانستیم انجام دهیم.
اعلام آمادگی اتحادیه ناشران در حوزه نظارت بر کاغذ
وی ادامه داد: باید ارشاد را تشویق کنیم تا دخالت نظارتی را بر نحوه توزیع در بازار افزایش دهد و ما نیز به عنوان اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اعلام آمادگی می‌کنیم در نظارت‌ها مشارکت خواهیم داشت.
آموزگار در پاسخ به اینکه بهتر نیست اتحادیه رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و اتحادیه کاغذ و مقوا تأییدکننده و به نوعی صافی عبور فهرست اسامی برای تخصیص کاغذ باشد، گفت: تجربه شرکت تعاونی ناشران متأسفانه خوب نیست. این شرکت در هنگام بالا رفتن قیمت ارز و کاغذ شاهد کلاهبرداری شده و تمام سرمایه و پول خریداران توسط یک عده به باد رفت؛ بنابراین معرفی کردن وقتی کنترل روی جریانات نباشد، مسائل خود را به همراه دارد. نظارت بر توزیع هم خیلی مهم است مسئله‌ای که امروزه واقعا مشکل دارد و مشخص نیست توزیع کاغذ وارداتی را چه کسی و چگونه انجام می‌دهد. مهم نیست چه کسانی کاغذ وارد می‌کنند. مهم این است که واردکنندگان به ضوابطی معین پایبند باشند.
فضا را باید برای واردکننده‌گان آزاد گذاشت
این فعال نشر افزود: فکر می‌کنم فضا را برای واردکننده باید آزاد گذاشت، حداقل احراز صلاحیت لازم است ولی آنچه بسیار اهمیت دارد تعیین ضوابط اختصاص ارز است. باید ارز تخصیص‌یافته متناسب با نیاز بخش‌های مختلف باشد و اگر بخش‌هایی استحقاق استفاده از این ارز را ندارند، مستثنی شوند تا آسیب‌ها به حداقل برسد و در مرحله بعد نظارت دقیق بر چگونگی واردات،ترخیص و توزیع مهم شمرده شود.
سیاست حمایتی از ناشران کوچک
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اضافه کرد: آمار پروانه‌های نشر نشان می‌دهد ما ۴ هزار پروانه صادر کرده‌ایم که تعداد کمی از آنها در حال حاضر تولید دارند و اگر تولیدکننده فعال را در نظر بگیریم، در کل کشور به زحمت به ۲ هزار ناشر خواهیم رسید؛ چراکه برخی از آنها امکان تهیه کاغذ با این قیمت‌ها را ندارند و اگر سیاست دولت حمایت از ناشران کوچک هم هست باید این کار در دستورکار قرار گیرد، اما ماجرا این است که به صرف داشتن پروانه نشر، استحقاق برای دریافت کاغذ نباید باشد. کاغذ این روزها بندی ۱۶۸هزار تا ۱۷۰هزار تومان فروخته می‌شود و هفته پیش ۱۷۳هزار تومن هم عرضه شده؛ حالا اگر کاغذ بدون یارانه و ارز دولتی ۴۲۰۰تومانی با دلار ۸۸۰۰ تومانی عرضه شود قیمتش بیشتر از ۲۲۰هزار تومان نمی‌شود. هر چند افزایش ۶۰هزارتومانی قیمت هم زیاد است و به ناشران کوچک آسیب خواهد زد و اگر چنین راهکاری در پیش گرفته شود ناشران کوچک از فعالیت باز خواهند ماند.
با ورود نهادهای صنفی سوءاستفاده به حداقل میرسد
وی در بخش دیگری از سخنان خود با تأیید اینکه نهادهای صنفی می‌توانند نقش مفیدی در این بخش ایفاد کنند، گفت: نمی‌توان تضمین کرد که تمام مراحل قانونی طی می‌شود، اما با ورود نهادهای صنفی سوءاستفاده به حداقل میرسد. در حال حاضر به نظر میرسد کنترلی وجود ندارد و افرادی ارز دریافت کرده‌اند که دارای صلاحیت نیستند. باید ضمانت‌های اجرای قوی در نظر گرفته شود تا اگر کسی کاغذی را وارد کرد و پس از ترخیص حاضر نشد آن را به قیمت مصوب دولتی ارائه کند، با او برخورد شود اما باید پرسید در حال حاضر ضمانت اجرایی چیست و چه پیش‌بینی باید کرد که اتفاقات کنونی تکرار نشود.
آموزگار به جلسه‌ای که با حضور وزیر ارشاد در راستای کاغذ برگزار شد اشاره کرد و گفت: در این جلسه تأکید بر این بود که تصمیماتی اتخاذ شود تا ضمانت‌های اجرایی لازم پیش‌بینی شود و ما هم به عنوان صنف آمادگی خود را اعلام کردیم تا همکاری لازم را داشته باشیم، ولی باید بدانید تعیین ضوابط، قیمت‌گذاری، نظارت بر توزیع و در عین حال ضمانت اجرایی مسیر امن کاغذ هستند. ما باید به توزیع جهت بدهیم.
وی در بخش دیگری گفت: به میدان آمدن صنف می‌تواند اطلاعات خوبی در جهت توزیع درست کاغذ و رساندن آن به دست مصرف‌کننده واقعی بدهد.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در پاسخ به این سؤال که بسیاری از ناشران و کتابفروشان ۶ ماه دوم سال را روزهای سخت برای کتاب پیش‌بینی می‌کنند، شما در این باره چه ارزیابی دارید، گفت: از قیمت‌های یک کتاب آگاه هستید، بحث اینکه چرا کتاب در سبد کالای شهروندان قرار ندارد، بسیار صحبت شده؛ بنابراین کتاب کالای کم‌مراجعه است و وقتی شرایط سخت شود قدرت خرید مردم کاسته خواهد شد و تأثیر آن در میزان کتابی که عرضه می‌شود و تعداد عناوین مشهودتر می‌شود. بالا رفتن قیمت تمام‌شده کتاب در کاهش فروش مؤثر است. ما تمام این مسیر را پیش‌بینی می‌کنیم و فکر می‌کنیم نگرانی‌ها را به عنوان مسئولان صنفی اعلام خواهیم کرد؛ چراکه شرایط برخی همکاران به مو وصل است و علت مداخله ما در مسئله کاغذ این است که آن دسته از همکاران که به درستی کار و فعالیت نشر می‌کنند ولو اندک بتوانیم کاغذ را به دست آنها برسانیم تا با قیمتی که با وضعیت موجود تطابق دارد، کار را ادامه دهند و برای چند ماه دیگر ما شاهد ثبات باشیم. این کار را ما موظفیم انجام دهیم.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با ابراز نگرانی نسبت به نوسانات شدید قیمتی در بازار کاغذ، گفت: متاسفانه تعدادی از ناشران به خاطر مشکلات موجود، موقتاً فعالیت خود را متوقف کرده اند.
به گزارش چاپ ونشر به نقل از مهر، «محمود آموزگار» رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران درباره تاثیر افزایش تقریباً صددرصدی قیمت کاغذ در بازار مصرف کننده بر روند فعالیت ناشران عضو این اتحادیه گفت: اتفاقی که در این زمینه برای ناشران افتاده، این است که آنها همان ابتدا باید صددرصد پول‌شان را برای تامین کالای مورد نیاز خود جهت چاپ کتاب، سرمایه‌گذاری کنند؛ در حالی که پیشتر با پرداخت ۱۰ درصد مبلغ پروفوما، می‌شد برای واردات کاغذ، گشایش اعتبار کرد.
وی افزود: ما اطلاع داریم که تعدادی از ناشران، فعالیت‌شان را متوقف کرده‌اند و باید نسبت به نوسانات قیمتی در بازار کاغذ بسیار نگران باشیم. حرفه نشر کتاب در تمام دنیا حتی در کشورهای پیشرفته، به عنوان شغلی که نیازمند حمایت‌های مالی است، شناخته می‌شود. در این زمینه نهادهای صنفی اقتصادی و تعاونی‌های حوزه نشر، در صورتی که نقدینگی لازم برای آنها فراهم شود، می‌توانند کمک خوبی برای برون رفت از این وضعیت بکنند.
آموزگار ادامه داد: در واقع به خاطر کمبود نقدینگی در صنعت نشر از یک طرف، و بهره‌های بانکی بالا از طرف دیگر، ما در حال حاضر با یک «خواب سرمایه» در زمینه فعالیت در این حوزه روبه‌رو شده‌ایم. در چنین شرایطی بهترین راهکار این است که نهادهای اقتصادی صنفی به میدان بیایند و با ارائه تسهیلات کم‌بهره به ناشران، از آنها حمایت کنند. ما این پیشنهاد را در قالب یک بسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داده‌ایم و به نظرم موثر است؛ کما اینکه شرکت تعاونی ناشران قم توانسته با جذب حمایت‌هایی ۱۵۰ تُن کاغذ بالکی وارد کند.
وی همچنین ضمن یادآوری تلاش‌هایی که از آبان ماه سال گذشته برای مهار بحران کاغذ و ایستادگی در مقابل پیشنهاد افزایش تعرفه گمرکی و یا خارج کردن این کالای استراتژیک حوزه نشر از فهرست کالاهایی که مشمول ارز مبادله‌ای می‌شوند، توسط نهادهای مسئول صورت گرفت و بیان این نکته که هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران برای جلوگیری از افزایش قیمت کاغذ، جدیت به خرج دادند، در عین حال اذعان کرد: ما در حال حاضر تاثیر تزریق ارزهای مبادله‌ایِ ۳۸۰۰ تومانی را در قیمت کاغذهایی که الان عرضه می‌شود، نمی‌بینیم.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران یادآور شد: سال گذشته در همین ایام که دلار ۳۸۰۰ تومان معامله می‌شد، می‌شد هر بند کاغذ چاپ و تحریر را با ۸۰ تا ۸۵ هزار تومان تهیه کرد ولی الان رقمی در حدود ۱۵۰ تا ۱۶۰ تومان باید بابت آن پرداخت کرد. این نشان می‌دهد که همه تلاش‌های صورت گرفته برای مهار بحران کاغذ، اگرچه لازم بود اما کافی نبوده و من بار دیگر تاکید می‌کنم که راه برون رفت از این وضعیت، تقویت مالی نهادهای صنفی اقتصادی و تعاونی‌های موجود در حوزه صنعت نشر کتاب است.
محمود آموزگار، رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران درباره عرضهی کتاب از سوی ناشران و ارائه تخفیف‌های نامتعارف گفت: طبیعی است که کار فروش کتاب از سوی کتابفروشی، آنچه در عرصه نشر متعارف است، انجام می‌شود و حتی کتابخانه‌های عمومی در کشورهای اروپایی وقتی می‌خواهند کتاب سفارش دهند، به کتابفروشی‌ها سفارش می‌دهند نه به ناشران.
به گزارش چاپ و نشر به نقل از ایکنا وی افزود: در واقع آنچه اصل است، چیزی است که ناشر مبادرت به فروش کتاب‌هایش نمی‌کند، کتاب‌هایش را به تولیدکننده می‌دهد، آنها به کتابفروش‌ها می‌دهند و آنها هستند که به فروش می‌رسانند؛ از این رو هر نوع فروش مستقیمی از سوی ناشران به خریدار و مخاطب نهایی ایجاد مشکل میکند و موجب حذف کتابفروش از گردونه نشر می‌شود و اگر این کار با تحقیق صورت گیرد؛ اغتشاش اقتصادی در بازار ایجاد خواهد کرد.
آموزگار در ادامه عنوان کرد: کتابفروشان از این موضوع مکدر هستند که ما این اندازه اجاره می‌دهیم و هزینه می‌کنیم تا کتاب بفروشیم، اما ناشر آن را با تخفیف ارائه می‌دهد و با این کار معیشت آنها به خطر می‌افتد.
وی تصریح کرد: ناشر نباید کتابفروشی کند و ناشرانی که عضو اتحادیه هستند، جوازشان برای نشر و نه برای فروش کتاب است و باید جواز مخصوص به خود را دریافت کنند و در این صورت باید تابع نظام صنفی باشند و حتی کتابفروش هم بخواهد کتابش را با تخفیف ارائه دهد، باید با دریافت مجوز همراه باشد.
آموزگار درباره اقدامات و برنامه اتحادیه ناشران در این زمینه بیان کرد: این یک کار فرهنگی است، وقتی حدود ۱۵ هزار پروانه نشر صادر شده و فقط ۶۰۰ ناشر عضو اتحادیه هستند، یعنی حدود ۱۴ هزار ناشر عضو اتحادیه هستند. یکسری کارهای تئوریک انجام می‌دهیم تا وضعیت تخفیف، میزان و شرایط آن را مشخص کنیم و در این زمینه باید به اجماعی برسیم تا آن را اجرا کنیم.
وی درباره اینکه بسیاری از کتابفروشان به برپایی نمایشگاه کتاب نیز به دلیل نادیده گرفتن حق و جایگاهشان در حوزه نشر معترضند، گفت: به نمایشگاه‌های کتاب استانی و نمایشگاه کتاب تهران این نقد وارد است که کتابفروشی را به عنوان یکی از حلقه‌های اصلی نشر از چرخه خارج میکند و باید در این زمینه تدابیر جدی‌تری اندیشیده شود.
